skw написал(а):А.Квач - командир Ми-8? Борттехник у него был Витюк (два Афгана). А вы были в Джелалабаде в 1982-м году? Можно задать несколько вопросов по этой командировке?
Еще из истории Пружан: в 1960-х гг. на ГВПП аэродрома отрабатывались взлеты и посадки перехватчиков Су-9 61-го иап. Ранее считалось не возможным применение сверзвуковых самолетов с грунтовых аэродромов.
П-к Кухаров (о котором написано выше) разбился из-за отказа матчасти, пытались перетянуть за дома в Оранчицах, но зацепили крайний сруб и упали в пашню. Оба летчика погибли, а так же погиб, из-за возникшего на крыше дома пожара, малолетний ребенок...
Было не так и не с тем !
А было так !!
25 жніўня 1951года а першай гадзіне на тэрыторыі вёскі Лінова (ст. Аранчыцы) пружанскага раёну брэсцкай вобласці разбіўся самалёт, пілатуемы Спірыным ПаўламВасільевічам, 1927 г.н..
Дзесяці гадовая Вера Рэчыц , шыючая на машынцы Зінгер, пачуўшы выбух закрычала “Мамачка, вайна пачалася!” Вера расказвае, што з-за таго , што з падаючага самалёту вылілася многа паліва, ўспыхнулі саломеныя дахі ўсіх хат на вуліцы, пагарэла многа скаціны. Парэшткі лётчыка былі пааддаль ад самалёта і іх пакрылі скрываўленым парашутам. Косці (сківіцу), раскіданыя баепрыпасы, часткі самалёту збіралі з разбуранай вуліцы і ваколіц. Камандванне прасіла усе знойдзеныя рэчы здаваць ваенным каб высветліць прычыну катастрофы і засцярагчыся ад шкодных наступстваў. Кажуць,што знайшлася пачка “Беламор-Канал” дзе лётчык паспеў нешта запісаць.
Трыццацігадовая на момант катасторофы Зося Павук, чыя хата папалася на шляху падаючага самалёту кажа, што перад падзеннем самалёт доўга кружыў па небу . Калі падаў то рухаўся з усходу ўздоўж вуліцы Шырокай, ўляцеў у вакно хаты, выбіў яму, алскочыў ад зямлі. Гаспадар хаты па прозвішчу Павук, у гэты момант сядзеў на даху і яго адкінуло далёка ўбок, паламаўшы ключыцу. Адскочыўшы самалёт упаў на хату Зосі, сам непасредна знішчыўшы чатырэ хаты. А ад яго паліва згарэла ўся вуліца вёскі, ў якой недаўна быў арганізаваны каўгас. Вяскоўцам пашанцавала, што здарэнне адбылося, калі амаль нікога не было дома. Ад полымя з падаючай страхі загінуў толькі паўтарамесячны хлопчык, якога не паспелі аднесці ўбок. Потым усе пацярпелыя дамы былі адбудаваны за кошт дзяржавы.
У Спірына была мама (чатырэ браты загінуліна фронце), якую прывезлі і вадзілі па месцы яго гібелі.
Хавалі Спірына пры вялікім натоўпе народу на пружанскіх могілках. На пахаванні ўсталявалі прапеллер, помнік з часам перамяніўся і прапеллер знік.
Звесткі пра Спірына і само трагічнае здарэнне могут атрымлівацца у сховішчах дакументаў дзяржаўных ўстаноў раёна.
Па артыкулу "У небе над Ліновам"
Газета Пружанскага раёну "Раённыя будні" 17 кастрычніка 2009 г. № 79(9220)
А Кухарев погиб возле Ружан в другом месте 5 сентября 1951 года (есть ксерокопия документа из райвоенкомата)
